Art. 92 Ustawa o Policji (policja) . 1. Policjantowi przysługuje równoważnik pieniężny, jeżeli on sam lub członkowie jego rodziny nie posiadają lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej. 2.
Po dokonaniu szczegółowej analizy Pańskiej sprawy należy stwierdzić, że powinno Panu służyć prawo do otrzymania równoważnika pieniężnego z tytułu braku mieszkania, o jakim mowa w art. 178 i nast. ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523 ze zm., zwanej dalej ustawą), jednak ostateczna odpowiedź na tak postawione pytanie musi uwzględniać dodatkowe okoliczności – o czym niżej. Jak stanowi przepis art. 178 ust. 1 ustawy, funkcjonariuszowi w służbie stałej przysługuje równoważnik pieniężny z tytułu braku mieszkania, jeżeli: 1) on sam lub jego małżonek nie posiada w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego lub domu; 2) funkcjonariuszowi lub jego małżonkowi nie przyznano pomocy finansowej, o której mowa w art. 184 ust. 1 ustawy. Wysokość równoważnika wynosi 8 zł dziennie (art. 179 ust. 1 ustawy), podlega on corocznej waloryzacji o ustalony w ustawie budżetowej na dany rok średnioroczny wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych (art. 179 ust. 2 ustawy). Równoważnik pieniężny z tytułu braku mieszkania przysługuje w okresie od dnia powstania uprawnienia do jego pobierania do dnia, w którym nastąpiła utrata tego uprawnienia (art. 180 ust. 2 ustawy). O ile dom nie jest położony w miejscowości pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej, ma Pan prawo do domagania się wypłaty równoważnika pieniężnego, jeśli nie otrzymał Pan pomocy finansowej, o jakiej stanowi art. 184 ust. 1 ustawy. Za miejscowość pobliską uważa się miejscowość, do której czas dojazdu publicznymi środkami transportu przewidziany w rozkładzie jazdy, łącznie z przesiadkami, nie przekracza w obie strony dwóch godzin, licząc od stacji (przystanku) najbliższej miejsca pełnienia służby do stacji (przystanku) najbliższej miejsca zamieszkania. Do czasu tego nie wlicza się dojazdu do i od stacji (przystanku) w obrębie miejscowości, z której funkcjonariusz dojeżdża, oraz miejscowości, w której wykonuje obowiązki służbowe (art. 170 ust. 4 ustawy). Jeśli ta podstawa zawiedzie, konieczne jest poczynienie dalszych ustaleń. Ponieważ nie pozostaje Pan w związku małżeńskim, o uprawnieniu do otrzymania równoważnika nie decyduje sytuacja współmałżonka. Odziedziczywszy spadek po matce, w którego skład weszła 1/2 udziału w nieruchomości gruntowej zabudowanej domem mieszkalnym o pow. 80 m2, stał się Pan współwłaścicielem całej nieruchomości w ułamkowym udziale 1/8, co w przeliczeniu na powierzchnię stanowi 10 m2. Służy Panu zatem tytuł prawny do domu, o jakim mowa w art. 178 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 23 lutego 2011 r. (sygn. akt II SA/Sz 1176/10), „użytego w art. 178 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523 ze zm.) pojęcia tytułu prawnego nie można odnosić do jakiegokolwiek lokalu. Chodzi tu bowiem o taki lokal w budynku wielorodzinnym lub dom jednorodzinny, którego powierzchnia odpowiada normom przewidzianym w ustawie dla danego funkcjonariusza i który ponadto spełnia warunki lokalu mieszkalnego, a więc nadaje się do zamieszkania”. Ponieważ odziedziczony dom nadaje się zapewne do zamieszkania, pozostaje odpowiedź na pytanie, czy jego powierzchnia odpowiada normom. Jednostkowa norma powierzchni mieszkalnej wynosi od 7 m2 do 10 m2. Powierzchnią mieszkalną jest powierzchnia pokojów (art. 174 ust. 1 ustawy). Funkcjonariuszowi pozostającemu w służbie stałej i posiadającemu rodzinę przysługuje po jednej normie dla funkcjonariusza i każdego członka rodziny, o jakim mowa w art. 176 ust. 1 ustawy – tj. dla małżonka, dzieci wspólnie zamieszkujących z funkcjonariuszem i pozostających na jego utrzymaniu, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 25 lat życia, rodziców funkcjonariusza lub jego małżonka wspólnie zamieszkujących z funkcjonariuszem i pozostający na jego wyłącznym utrzymaniu lub jeżeli ze względu na wiek albo inwalidztwo są niezdolni do wykonywania zatrudnienia. W Pańskiej sytuacji rodzinnej można stwierdzić, że norma powinna uwzględniać Pana oraz Pańskiego ojca (jeśli razem mieszkacie), gdy spełnione są po jej stronie warunki, o jakich mowa wyżej. Tytuły prawne do nieruchomości innych członków rodziny niż małżonek nie powinny być brane pod uwagę przy obliczaniu norm, skoro ustawa nie wprowadza żadnych dodatkowych ograniczeń w tym względzie. Jeśli norma wynosi 7 m2, to 1/8 udziału w prawie własności nieruchomości o powierzchni mieszkalnej 80 m2 nie wyklucza prawa do skutecznego ubiegania się o wypłatę równoważnika, gdy ojciec będzie wzięty pod uwagę jako członek rodziny (1/8 z 80 m2 to 10 m2, a potrzeba 14 m2). Proszę zauważyć, że powierzchnia użytkowa nie jest tożsama z powierzchnią mieszkalną, którą jasno definiuje ustawa o Służbie Więziennej. Jeśli tworzy Pan jednoosobowe gospodarstwo domowe, to w takim wypadku jako osoba samotna jest Pan uprawniony do dwóch norm (2 razy 7 m2, art. 173 ust. 2 pkt 1 ustawy), co także daje podstawę do wnioskowania o wypłatę tego świadczenia. Przede wszystkim proszę dokładnie przeanalizować wielkość powierzchni mieszkalnej, dokonując stosownych pomiarów; być może okaże się, że powierzchnia mieszkalna (powierzchnia pokojów) jest jeszcze mniejsza niż 80 m2. Problem ewentualnego braku uprawnienia do równoważnika pieniężnego lub kwestionowania tego uprawnienia przez pracodawcę można rozwiązać najprościej, wyzbywając się w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego tytułu prawnego do nieruchomości mieszkalnej, np. w drodze darowizny udziału na rzecz któregoś z pozostałych spadkobierców lub w drodze działu spadku i nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Ponieważ należycie Państwo do najbliższej rodziny, czynności powyższe nie będą rodzić obowiązku zapłaty jakiegokolwiek podatku. Zgodnie z art. 220 ustawy o Służbie Więziennej spory o roszczenia ze stosunku służbowego funkcjonariuszy w sprawach niewymienionych w art. 218 ust. 1 i art. 219 ust. 1 i 2 ustawy rozpatruje sąd właściwy w sprawach z zakresu prawa pracy. Sprawa dotycząca równoważnika pieniężnego z tytułu braku mieszkania (niewymieniona w powyższych artykułach) stanowi sprawę ze stosunku służbowego, która nie jest rozpatrywana w trybie regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, lecz została poddana kognicji sądu właściwego w sprawach z zakresu prawa pracy. Aby przesądzić, czy w danych okolicznościach należy się Panu równoważnik, konieczne jest wniesienie powództwa do sądu pracy (sądu rejonowego), po odmowie uznania uprawienia do otrzymania równoważnika. W ten sposób zapewni Pan sobie możliwość rozpoznania sprawy i ostatecznie ustalenie, czy służy Panu prawo do równoważnika (por. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w prawomocnym wyroku z 31 marca 2011 r., sygn. akt II SA/Ol 100/11). Informuję również, że zgodnie z treścią art. 226 ust. 1 i 4 ustawy roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych przerywa każda czynność przed przełożonym właściwym do rozpatrywania roszczeń, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia, a także uznanie roszczenia. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
1. Równoważnik pieniężny przyznaje się na wniosek funkcjonariusza. 2. Na pisemne wezwanie organu, o którym mowa w art. 192 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej, funkcjonariusz jest obowiązany przedstawić tytuł prawny do lokalu mieszkalnego lub domu, o którym mowa w art. 182 ust. 1 tej ustawy. 3.
Orzecznictwo o prawie do równoważnika za brak mieszkania środa, 01, maj 2013 Wejście w posiadanie lokalu mieszkalnego nie zawsze powoduje utratę uprawnienia do równoważnika za brak takiego lokalu wyjaśnia dr Marek Chrabkowski w glosie do wyroku WSA z dnia 30 czerwca 2011 r., II SA/Wa 935/11. Wejście w posiadanie lokalu mieszkalnego wymienionego w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, zwanym dalej rozporządzeniem MSWiA o równoważniku, jako podstawa odmowy przyznania oraz cofnięcia uprawnień do równoważnika za brak lokalu, utworzyło w orzecznictwie administracyjnym dwie przeciwstawne linie orzecznicze. Pierwsza – dominująca, w którą wpisuje się również glosowane orzeczenie, która zakłada, że wejście w posiadanie lokalu mieszkalnego nie zawsze powoduje utratę uprawnienia do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, zwanego dalej równoważnikiem za brak lokalu. Tak jak w tezie glosowanego orzeczenia, argumentację oparto na założeniu, że skoro policjant jest uprawniony do otrzymania lokalu mieszkalnego na podstawie decyzji o przydziale, a takiego lokalu z zasobów mieszkaniowych Policji mu nie przydzielono, to nie można odmówić mu równoważnika za brak lokalu, jeżeli posiadane przez niego lub członka jego rodziny mieszkanie nie zapewnia przysługujących im norm zaludnienia. Wprawdzie ani w ustawie o Policji, ani w rozporządzeniu MSWiA o równoważniku nie wspomina się na temat wielkości posiadanego lokalu mieszkalnego, to jednak uznano, że w tym przypadku interpretacja przepisów wyłącznie na podstawie wykładni językowej jest niewystarczająca i należy przy ustalaniu uprawnień brać pod uwagę normy zaludnienia przysługujące policjantowi i jego rodzinie. Oraz druga linia orzecznicza, zgodnie z którą wejście w posiadanie lokalu wymienionego w rozporządzeniu MSWiA o równoważniku jest podstawą cofnięcia uprawnień do równoważnika za brak lokalu, i podstawa ta nie jest uzależniona od przysługujących policjantowi i jego rodzinie normom zaludnienia. W uzasadnieniu glosowanego wyroku wskazano jako podstawowy argument, uzasadniający prawo do równoważnika za brak lokalu, pomimo posiadania lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej, na okoliczność, że do prawidłowego ustalenia granic prawa do równoważnika za brak lokalu wykładnia gramatyczna nie jest wystarczająca i musi być uzupełniona innymi rodzajami wykładni, przede wszystkim systemową i celowościową. Podobnej argumentacji użyto również we wcześniejszych orzeczeniach sądów administracyjnych. Uzasadniając swoje stanowisko Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że policjantowi w służbie stałej przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego w miejscowości, w której pełni służbę lub w miejscowości pobliskiej, z uwzględnieniem liczby członków rodziny oraz ich uprawnień wynikających z przepisów odrębnych. Jest to, zdaniem sądu, prawo nie do jakiegokolwiek lokalu, lecz lokalu o powierzchni spełniającej normy zaludnienia lokali mieszkalnych, określone na podstawie art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, zwanej dalej ustawą o Policji, oraz na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia oraz przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów, zwanym dalej rozporządzeniem MSWiA o mieszkaniach służbowych. Jak wynika z dalszej części uzasadnienia glosowanego orzeczenia, przydzielenie lokalu mieszkalnego z zasobów mieszkaniowych Policji jest podstawową formą realizacji prawa do lokalu mieszkalnego na gruncie ustawy o Policji i dopiero w przypadku niemożności zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych funkcjonariusza w powyższy sposób w grę wchodzą świadczenia zastępcze w postaci równoważnika za brak lokalu lub pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie doszedł do przekonania, że uprawnienie do przydziału lokalu o odpowiednim metrażu wiąże się ściśle z przesłanką niezaspokojenia potrzeb mieszkaniowych w miejscu pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej. Przesłanka ta, w ocenie sądu, winna być brana pod uwagę również przy decydowaniu o uprawnieniach do świadczenia pochodnego w postaci równoważnika za brak lokalu. Wynika z tego, zdaniem sądu, że funkcjonariuszowi nie przyznaje się równoważnika za brak lokalu mieszkalnego, jeżeli nie przysługuje mu prawo do uzyskania przydziału lokalu w drodze decyzji administracyjnej wobec wystąpienia jednej z przesłanek negatywnych określonych w art. 95 ust. 1 ustawy o Policji. Taką przesłanką jest posiadanie przez policjanta lub jego małżonka w miejscowości pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej, nie jakiegokolwiek lokalu mieszkalnego, ale odpowiadającego co najmniej przysługującej mu powierzchni mieszkalnej albo domu jednorodzinnego, lub domu mieszkalno-pensjonatowego. Stanowisko wyrażone w tezie glosowanego orzeczenia należy uznać za nietrafne. Na reguły egzegezy prawniczej powołują się również sędziowie negujący prawo do równoważnika za brak lokalu w przypadkach posiadania lokalu mieszkalnego, który nie zaspokaja potrzeb mieszkaniowych funkcjonariusza i jego rodziny. Uznają, że wynik wykładni językowej przepisów regulujących prawo do równoważnika za brak lokalu nie pozwala na przyznanie tego prawa osobom posiadającym lokal mieszkalny o powierzchni mniejszej od przysługujących norm zaludnienia, a stosowanie wykładni systemowej i funkcjonalnej do interpretacji tych przepisów jest działaniem niewłaściwym. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 12 czerwca 2008 r., II SA/Wa 242/08 w uzasadnieniu tego orzeczenia wyraziłexpressis verbis, że wykładnia gramatyczna art. 92 ust. 1 ustawy o Policji prowadzi do wniosku uznającego prawo do równoważnika za brak lokalu tylko w sytuacji, kiedy policjant lub członek jego rodziny nie posiada w ogóle lokalu mieszkalnego, a nie odpowiedniego lokalu mieszkalnego. W uzupełnieniu swoich rozważań warszawski sąd uznał, że „pojęcie lokalu mieszkalnego jest inne, gdy mowa jest o przydziale funkcjonariuszowi lokalu mieszkalnego – wówczas, zgodnie z treścią art. 88 ustawy o Policji, lokalem mieszkalnym jest lokal położony w miejscowości, w której policjant pełni służbę, lub położony w miejscowości pobliskiej, a nadto wielkość tego lokalu musi w odpowiedni sposób uwzględniać liczbę członków rodziny policjanta i inne uprawnienia do zwiększonej powierzchni, inne zaś, gdy sprawa dotyczy przyznania policjantowi równoważnika pieniężnego związanego z brakiem lokalu mieszkalnego położonego w miejscowości, w której policjant pełni służbę, lub położonego w miejscowości pobliskiej – wówczas, zgodnie z treścią art. 92 ust. 1, pod pojęciem lokalu mieszkalnego rozumie się każdy lokal mieszkalny (niezależnie od jego wielkości) znajdujący się w posiadaniu policjanta lub członków jego rodziny”. Również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 31 sierpnia 2010 r., IV SA/Gl 112/10 stwierdził, że warunkiem koniecznym do uzyskania równoważnika za brak lokalu jest spełnienie przesłanek do przydzielenia lokalu na zasadach określonych w art. 88 ust. 1 ustawy o Policji, tj. nieposiadania lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej. W ocenie gliwickiego sądu, jeżeli w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej policjant w służbie stałej lub członkowie jego rodziny, o których mowa w art. 89 ustawy o Policji, posiadają spółdzielczy lokal mieszkalny, w tym lokatorski lub własnościowy, oraz spółdzielczy lokal mieszkalny zajmowany na podstawie umowy najmu, to bez względu na jego powierzchnię prawo do równoważnika za brak lokalu nie przysługuje. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale Składu Siedmiu Sędziów z dnia 21 kwietnia 2008 r., I OPS 3/08 wyraźnie wskazał na różnice pomiędzy sytuacją policjanta ubiegającego się o równoważnik za brak lokalu, a sytuacją policjanta uzyskującego lokal służbowych (funkcyjny). W uzasadnieniu orzeczenia stwierdzono, że przepis art. 92 ust. 1 ustawy o Policji wyraźnie wiąże uprawnienie policjanta do równoważnika pieniężnego z tym, że policjant lub członkowie jego rodziny nie posiadają lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej, a nie z tym, że nie posiadają lokalu o powierzchni odpowiadającej normom zaludnienia lokali mieszkalnych przeznaczonych na lokale mieszkalne dla policjantów, o których mowa w art. 90 ustawy o Policji. Także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 13 sierpnia 2008 r., III SA/Kr 392/08 uznał, że prawo policjanta do przydziału lokalu mieszkalnego zostało określone jako prawo do lokalu o określonej powierzchni, natomiast prawo do równoważnika pieniężnego zostało związane z tym, że policjant (członkowie jego rodziny) nie posiada lokalu mieszkalnego, a nie z tym, jaka jest powierzchnia posiadanego lokalu. Łączna wykładnia przepisu art. 92 ustawy o Policji i § 1 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia MSWiA o równoważniku, zastosowana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, nie pozwoliła na przyjęcie założenia, że ustawodawca uzależnia lub wiąże prawo do równoważnika z przysługującymi funkcjonariuszowi normami zaludnienia. W wyroku z dnia 18 grudnia 2007 r., II SA/Wa 1457/07 sąd ten stwierdził, że przepis art. 92 ustawy o Policji nie odnosi się i nie odsyła do przepisów regulujących normy zaludnienia. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 stycznia 2009 r., I OSK 223/08 przytoczył kolejny argument negujący uprawnienia do równoważnika w przypadku osób posiadających jakikolwiek lokal mieszkalny. Jak wynika z uzasadnienia tego orzeczenia, nie tylko wykładnia gramatyczna, lecz także wykładnia celowościowa uzasadnia odmowę prawa do równoważnika za brak lokalu w sytuacji posiadania przez policjanta lub członka jego rodziny lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej. W orzeczeniu tym sąd stwierdził, że celem, dla którego przyznawany jest równoważnik za brak lokalu, jest umożliwienie pokrycia przez policjanta kosztów wynajmu lokalu, bądź też używania cudzego lokalu na podstawie innej, odpłatnej umowy. Jak wynika z uzasadnienia tego wyroku, celu takiego nie spełniałby równoważnik przyznany funkcjonariuszowi posiadającemu lokal mieszkalny (lub też mieszkającemu w lokalu małżonka) o powierzchni mniejszej niż przysługująca według norm zaludnienia, gdyż byłoby to świadczenie nie za brak lokalu mieszkalnego, lecz rekompensata za zamieszkiwanie w lokalu o mniejszej powierzchni. Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 9 stycznia 2008 r., I OSK 1709/06 stwierdzając, że równoważnik za brak lokalu nie może stanowić świadczenia o charakterze rekompensacyjnym za uciążliwości związane z zamieszkiwaniem w lokalu „z przydziału służbowego” o mniejszym niż przysługującym metrażu. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach wyrażonej w wyroku z dnia 12 grudnia 2007 r., II SA/Ke 603/07 wykładnia funkcjonalna i cel, jakiemu mają służyć przewidziane w rozdziale 8 ustawy o Policji formy pomocy dla policjantów, nie sprzeciwiają się w żadnym wypadku interpretacji prawa do równoważnika pieniężnego wynikającej z wykładni gramatycznej. Kielecki sąd wysnuł tezę, że jeżeli policjant wyraża zgodę na posiadanie w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej lokalu mieszkalnego niespełniającego norm zaludnienia, równoważnik pieniężny mu nie przysługuje. Bez znaczenia, w ocenie sądu, pozostaje kwestia, czy lokal taki policjant uzyskał z zasobów policji czy w jakikolwiek inny sposób. W tym przypadku chodzi bowiem o sam fakt posiadania lokalu w miejscu pełnienia służby. Uzasadniając swoje stanowisko, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach stwierdził, że za takim rozumieniem prawa do równoważnika pieniężnego przemawia także przepis § 2 rozporządzenia MSWiA o równoważniku, uzależniający wysokość tego świadczenia jedynie od faktu, czy policjant posiada członków rodziny, o których mowa w art. 89 ustawy o Policji, czy też nie. W każdym z przypadków stawka równoważnika jest bowiem określona dziennie i bez powiązania z przysługującymi policjantowi normami zaludnienia. Przy założeniu racjonalności prawodawcy, kielecki sąd wywiódł, że zgodnie z zasadą równego traktowania podmiotów znajdujących się w tej samej sytuacji prawnej, równoważnik w takiej samej wysokości otrzymałby policjant posiadający wprawdzie w miejscu pełnienia służby lokal mieszkalny, lecz niespełniający norm zaludnienia, jak i funkcjonariusz lokalu takiego nieposiadający w ogóle. Takie rozumienie prawa do równoważnika w ocenie sądu stawiałoby pod znakiem zapytania określony przez ustawodawcę cel tego świadczenia. Na wykładnię celowościową powołał się także Skład Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego w uchwale z dnia 21 kwietnia 2008 r., I OPS 3/08 stwierdzając, że równoważnik pieniężny ma charakter ekwiwalentu za ponoszone przez policjanta koszty wynajęcia lokalu, którego nie może zapewnić podmiot zatrudniający policjanta.
- (pkt 1) - przyznał równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej od dnia 26 września 2013 r. w wysokości przysługującej policjantowi posiadającemu członków rodziny, o których mowa w art. 89 ustawy o Policji (ze wskazaniem, że wysokość równoważnika pieniężnego
Wypłata niektórych świadczeń dla przedstawicieli służb mundurowych wywołuje skutki w podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie zawsze jednak wystąpi obowiązek odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy. Niektóre świadczenia będą bowiem korzystały ze zwolnień przedmiotowych. RównowaŻnik pienięŻny za brak kwatery Od podatku dochodowego zostały zwolnione równoważniki pieniężne za brak kwatery, wypłacone: • funkcjonariuszom Policji i Służby Więziennej, • funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, • funkcjonariuszom Straży Granicznej, • funkcjonariuszom Biura Ochrony Rządu oraz • strażakom Państwowej Straży Pożarnej. Wypłacone kwoty tych równoważników korzystają ze zwolnienia do wysokości nieprzekraczającej kwoty 2280 zł (art. 21 ust. 1 pkt 77 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: updof). ZAPAMIĘTAJ! W stosunku do zwolnień określonych w art. 21 ust. 1 updof przyjmuje się, że ich limity mają charakter roczny, chyba że ustawodawca wprost postanowił inaczej. Takie rozwiązanie wiąże się z tym, że podatek dochodowy jest obciążeniem należnym i rozliczanym za cały rok podatkowy. Oznacza to, że limit 2280 zł jest limitem rocznym. W odniesieniu do opodatkowania, jak też zwolnienia od podatku istotny jest moment otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika danego przychodu. Przychodami są bowiem otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 updof). W związku z tym nie ma znaczenia okres, którego dotyczy ten przychód. Przy czym warto zwrócić uwagę, że w odniesieniu do omawianych równoważników, zwolnieniem objęto równoważniki pieniężne wypłacone, a nie np. należne. Przykład Funkcjonariuszom Policji wypłacono w 2008 r. równoważnik pieniężny za brak kwatery za lata 2005, 2006 i 2007. Czy w takiej sytuacji należy stosować jeden limit, czy limit na każdy rok, którego dotyczy równoważnik, tj. 3 × 2280 zł? W tym przypadku przychód w postaci równoważnika pieniężnego za brak kwatery wypłacony funkcjonariuszowi Policji w 2008 r. (należny za lata 2005, 2006 i 2007) będzie korzystał ze zwolnienia od podatku do wysokości nieprzekraczającej kwoty 2280 zł w 2008 r., tj. w roku dokonania wypłaty. Nadwyżka ponad kwotę tego limitu będzie zaś podlegała opodatkowaniu na zasadach ogólnych. NaleŻności pienięŻne dla byŁych ŻoŁnierzy zawodowych Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, niezależnie od odprawy, przysługują określone należności pieniężne (art. 95 ustawy z 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych; dalej: ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych). Byłym żołnierzom zawodowym przysługuje: • przez okres jednego roku po zwolnieniu ze służby wypłacane co miesiąc świadczenie pieniężne w wysokości kwoty uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego w ostatnim dniu pełnienia służby • ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy, w tym za dodatkowy urlop wypoczynkowy, niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za lata poprzednie, nie więcej jednak niż za 3 lata • dodatkowe uposażenie roczne za rok, w którym nastąpiło zwolnienie ze służby • zryczałtowany ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby przejazd na koszt wojska • gratyfikacja urlopowa niewykorzystana w roku zwolnienia ze służby • zwrot kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny oraz zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego do obranego przez żołnierza miejsca zamieszkania w kraju - w wysokości i na zasadach określonych jak dla żołnierzy zawodowych przeniesionych do pełnienia służby w innej miejscowości. Z ORZECZNICTWA Skoro żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej wypłacono już należności za odprawę oraz ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, to - mimo iż decyzja o zwolnieniu została uchylona - nie ma on prawa do uzyskania kolejnej odprawy, posiada natomiast co najwyżej prawo do odpowiedniego uzupełnienia otrzymanej odprawy oraz ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Wyrok WSA z 1 grudnia 2006 r., sygn. akt II SA/Wa 1621/06. Można więc mieć do czynienia z dwiema metodami opodatkowania świadczeń pieniężnych wypłacanych byłym żołnierzom zawodowym, tj.: 1) na zasadach ogólnych lub 2) ryczałtem. Należy przypomnieć, że przychodami ze stosunku służbowego i stosunków pokrewnych są wynagrodzenia i wszelkie inne wypłaty pieniężne (art. 12 ust. 1 updof). Do przychodów pracownika należy więc zaliczyć wszelkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Będą to nie tylko wynagrodzenia wynikające z zawartej umowy o pracę lub umowy o podobnym charakterze, ale również wszystkie inne przychody, niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakiś sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Jak stwierdził jeden z organów podatkowych: zarówno ekwiwalent za niewykorzystany urlop, zwrot kosztów jednorazowego przejazdu, gratyfikacja urlopowa jak i odprawa, która (...) jest jednorazowym wynagrodzeniem udzielanym pracownikowi przy opuszczaniu posady, przechodzeniu na emeryturę lub w innych okolicznościach stanowią (...) przychód ze stosunku służbowego podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych w roku, w którym zostały otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika (postanowienie naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie z 6 lutego 2007 r., sygn. US IB/415-56/06). W tym przypadku na podmiocie dokonującym wypłaty ciążą obowiązki płatnika określone w art. 31 i 32 updof. Natomiast ryczałtem w wysokości 20% należności pobiera się od należności z tytułu świadczeń pieniężnych otrzymywanych po zwolnieniu ze służby przez funkcjonariuszy służb mundurowych oraz żołnierzy, w związku ze zwolnieniem tych osób ze służby stałej na podstawie odrębnych ustaw. Ryczałt pobiera się: • przez okres roku co miesiąc lub • za okres roku jednorazowo albo • co miesiąc przez trzy miesięce (art. 30 ust. 1 pkt 4a updof). Podatkiem w formie ryczałtu będą objęte jedynie te świadczenia, które nie są przychodami ze stosunku służbowego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 updof, ponieważ tego rodzaju należności są ściśle związane ze świadczeniem pracy przez podatnika. Oznacza to, że spośród świadczeń wymienionych w art. 95 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym będzie podlegać jedynie wypłacane co miesiąc, przez okres jednego roku po zwolnieniu ze służby, świadczenie pieniężne w wysokości kwoty uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego w ostatnim dniu pełnienia służby. UdziaŁ w dziaŁaniach zbrojnych poza granicami państwa i w misjach pokojowych W przypadku należności za udział w działaniach zbrojnych poza granicami państwa i w misjach pokojowych przewidziano również możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku, które określono w art. 21 ust. 1 pkt 83 updof (patrz: tabela 1, str. 4). ZAPAMIĘTAJ! Zwolnienie to nie ma zastosowania do wynagrodzeń za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby na ostatnio zajmowanym w kraju stanowisku służbowym. Żołnierzom skierowanym do pełnienia służby w składzie jednostek wojskowych użytych poza granicami państwa w celu: • udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, • misji pokojowej, • akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom - przysługuje jednorazowa należność pieniężna (§ 13 pkt 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z 16 czerwca 2004 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa). Wspomniana należność pieniężna będzie korzystała ze zwolnienia od podatku dochodowego jedynie w przypadkach wypłacania jej w okolicznościach wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 83 updof, tj. tabela 1. Tabela 1. Przypadki, w których należności pieniężne są wolne od podatku W jednej z interpretacji prawa podatkowego organ podatkowy stwierdził: W związku z tym, opisana jednorazowa należność pieniężna z tytułu pełnienia służby w składzie jednostek wojskowych użytych poza granicami państwa w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom, ma bezpośredni związek ze służbą pełnioną poza granicami państwa. Ponadto, przebywał Pan w sferze działań wojennych poza granicami kraju oraz spełnił jeden z celów wymienionych w zwolnieniu, tj. brał udział w misji pokojowej, to otrzymana w tym okresie należność zagraniczna jest wolna od podatku (postanowienie naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Targówek z 29 czerwca 2006 r., sygn. 1437/ZI/423/251/DF/06). Wartość umundurowania Zwolnieniem od podatku objęto też wartość ubioru służbowego (umundurowania), jeśli jego używanie należy do obowiązków pracownika. Zwolnieniem objęto również wartość ekwiwalentu pieniężnego za ten ubiór (art. 21 ust. 1 pkt 10 updof). Obowiązek noszenia ubioru służbowego (munduru) mogą określać: • przepisy odrębnych ustaw oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych, jak to ma miejsce w przypadku tzw. służb mundurowych ( wojska, policji, straży pożarnej, służby celnej, służby więziennej, itp.), lub • przepisy wewnątrzzakładowe (zarządzenia, regulaminy pracy, itp.). W odniesieniu do żołnierzy zawodowych uprawnienie do umundurowania i wyekwipowania oraz ubiorów cywilnych powstaje z dniem mianowania lub powołania do zawodowej służby wojskowej. Żołnierz otrzymuje przysługujące mu umundurowanie i wyekwipowanie w naturze lub w równoważniku pieniężnym skalkulowanym według cen detalicznych, przeznaczonym na jego zakup (§ 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z 3 czerwca 2004 r. w sprawie umundurowania i wyekwipowania oraz ubiorów cywilnych żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych). Z PISM URZĘDÓW SKARBOWYCH Wypłacany równoważnik pieniężny przysługujący żołnierzowi zawodowemu za każdy zakończony rok przedłużenia okresu użytkowania przedmiotów umundurowania wydawanych w naturze będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania. Postanowienie naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kielcach z 19 czerwca 2006 r., sygn. OG/005/90/PDII/415-54 RównowaŻnik w zamian za wyŻywienie Żołnierze Problematykę wyżywienia żołnierzy reguluje rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z 26 marca 2003 r. w sprawie wyżywienia żołnierzy odbywających czynną służbę wojskową. Rozporządzenie to zawiera przepisy o charakterze ogólnym, które odnoszą się do świadczeń przysługujących całej kategorii żołnierzy odbywających czynną służbę. Nie wszystkie normy wyżywienia zawarte w rozporządzeniu wynikają zatem z zasad BHP. Rozporządzenie to przewiduje jednak przypadki, gdy ze względu na szczególny charakter i warunki pełnionej służby żołnierzom przysługują świadczenia wynikające bezpośrednio z zasad BHP. Będą to przykładowo świadczenia przysługujące żołnierzom • w dniach wykonywania obowiązków służbowych w pomieszczeniach zamkniętych, w których temperatura spowodowana warunkami techniczno-technologicznymi i lokalowymi oraz atmosferycznymi przekracza 28°C, a także na otwartej przestrzeni przy temperaturze otoczenia powyżej 25°C lub poniżej 10°C, • z tytułu udziału w zwalczaniu klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków w działaniach antyterrorystycznych, akcjach poszukiwawczych oraz ratowaniu życia ludzkiego, a także w oczyszczaniu terenów z materiałów wybuchowych i niebezpiecznych pochodzenia wojskowego oraz ich unieszkodliwianiu (§ 17 rozporządzenia). Rozróżnienie takie jest istotne, ponieważ zwolnieniem od podatku dochodowego objęto świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia: • przysługujące na podstawie przepisów o BHP, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw (art. 21 ust. 1 pkt 11 updof), • wynikające z zasad BHP, w tym ze względu na szczególne warunki i charakter pełnionej służby, przysługujące osobom pozostającym w stosunku służbowym, przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw (art. 21 ust. 1 pkt 11a updof). W związku z tym, jak stwierdził jeden z organów podatkowych: wartość otrzymanego przez żołnierza służby nadterminowej na podstawie rozporządzenia [od Redakcji: MON z 23 marca 2003 r.] wyżywienia lub równoważnika pieniężnego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku (...) tylko wówczas, gdy świadczenie to wynika z zasad [BHP]. W przeciwnym wypadku wartość wyżej wymienionego świadczenia stanowi dla żołnierza przychód [i podlega opodatkowaniu] jak ze stosunku służbowego, o którym mowa w art. 12 [od Redakcji: updof] (postanowienie naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z 2 września 2005 r., sygn. DF/415-667/05/FW). Straż Graniczna Analogiczne świadczenie przysługuje również funkcjonariuszom Straży Granicznej. Funkcjonariusz Straży Granicznej otrzymuje równoważnik pieniężny w wysokości 100% wartości pieniężnej przysługującej mu normy wyżywienia w przypadku, gdy względy techniczno-organizacyjne uniemożliwiają korzystanie z wyżywienia przysługującego temu funkcjonariuszowi w naturze (§ 2 rozporządzenia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji z 14 czerwca 2002 r. w sprawie równoważnika pieniężnego otrzymywanego w zamian za wyżywienie przez funkcjonariuszy Straży Granicznej). W tym przypadku otrzymywany równoważnik pieniężny jest świadczeniem ekwiwalentnym i jako taki podlega zwolnieniu stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 11a updof (patrz: postanowienie naczelnika Urzędu Skarbowego w Raciborzu z 7 kwietnia 2005 r., sygn. IPD2/415/3/2005 (1)). Sławomir Liżewski Podstawy prawne • Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( z 2000 r. Nr 14, poz. 176; z 2008 r. Nr 143, poz. 894) • Ustawa z 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych ( z 2008 r. Nr 141, poz. 892) • Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z 16 czerwca 2004 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa ( Nr 162, poz. 1698; z 2007 r. Nr 24, poz. 152) • Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z 3 czerwca 2004 r. w sprawie umundurowania i wyekwipowania oraz ubiorów cywilnych żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych ( Nr 147, poz. 1548; z 2008 r. Nr 144, poz. 905) • Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z 26 marca 2003 r. w sprawie wyżywienia żołnierzy odbywających czynną służbę wojskową ( Nr 62, poz. 565; z 2007 r. Nr 225, poz. 1664) • Rozporządzenie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji z 14 czerwca 2002 r. w sprawie równoważnika pieniężnego otrzymywanego w zamian za wyżywienie przez funkcjonariuszy Straży Granicznej ( Nr 85, poz. 775)
W związku z art. 46 ust. 3 u.o.l. pracownikowi Nadleśnictwa przysługuje równoważnik pieniężny za brak mieszkania służbowego. Sposób określenia wysokości równoważnika pieniężnego reguluje § 8 rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie określenia stanowisk w Służbie Leśnej, na których zatrudnionym pracownikom przysługuje bezpłatne mieszkanie albo równoważnik
W ubiegłym miesiącu zarobki w policji stały się tematem rozchwytywanym zarówno przez media tradycyjne, a przede wszystkim internetowe. Wszystko za sprawą oddolnej inicjatywy szeregowych policjantów, którzy niezadowoleni z braku realizacji postulatów przyjętych w ramach protestu z 2018 roku, min. planowanej podwyżki uposażeń na 2021 rok, założyli grupę dyskusyjną na portalu Facebook, zrzeszającą wszystkie frakcje mundurowe podległe MSWiA. Grupa rozrastała się w zawrotnym tempie, zyskując setki nowych członków z godziny na godzinę, tym samym osiągając niebagatelną liczbę ponad 30 tysięcy „facebookowych mundurowych”, jak byliśmy określani przez Zarząd Główny NSZZ Policjantów. Wielki Protest Mundurowych 2021 Facebookowa, mundurowa społeczność przyjęła nazwę „Wielki Protest Mundurowych 2021”, w skrócie WPM 2021 lub #WPM2021. Niespełna kilka dni od założenia grupy, pojawiły się pierwsze postulaty, na czele których wymieniano przede wszystkim nadal nieadekwatne zarobki w policji, względem ponoszonego na co dzień ryzyka w służbie. Ponadto poruszano również temat prac nad nowelizacją art. 15a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym, w dalszym ciągu niezakończonych. Duży stres towarzyszący oddolnej inicjatywnie doprowadził do spadku odporności wśród mundurowych, zwłaszcza policjantów. Przerodziło się to na wzrost zakażeń, nieznanym jak dotąd wirusem #SarsDog2. W niektórych województwach absencja chorobowa wynosiła w granicach 20-25% stanu etatowego, min. w Małopolsce[1]. Wielki Protest Mundurowych 2021 Podwyżki w policji w 2022 roku Federacja Związków Zawodowych Służb Mundurowych widząc panujące niezadowolenie wśród rzeszy „facebookowych mundurowych” usiadła do stołu negocjacyjnego z przedstawicielami MSWiA. Rozmowy odbywające się na kilku spotkaniach, zakończyły się podpisanym w dniu 24 września porozumieniem. W paragrafie pierwszym porozumienia znalazł się zapis dotyczący wzrostu uposażeń funkcjonariuszy służb podległych MSWiA od 1 stycznia 2022 roku. Zgodnie z treścią dokumentu uposażenia mają wzrosnąć średnio o 677 złotych brutto na etat, co daje 500 złotych „na rękę” (netto), wliczając w to nagrodę roczną. W treści porozumienia znajduje się również informacja dotycząca podwyższenia grupy zaszeregowania na stanowiskach służbowych funkcjonariuszy z grupy 2 do 3, z 3 do 4 oraz 4 do 5 od dnia 1 stycznia 2022 roku. W chwili obecnej mają trwać prace nad ustaleniem szczegółów dotyczących rozporządzeń wprowadzających zmiany w grupach zaszeregowania funkcjonariuszy podległych MSWiA. Dla tego też nie można jednoznacznie stwierdzić, czy podniesienie grupy zaszeregowania od 1 stycznia 2022 roku przełoży się na dodatkowy wzrost uposażenia, niewliczony w zapowiedzianej podwyżce. Wynegocjowane podwyżki uposażeń w policji, nie zostały miło przyjęte przez spore gro funkcjonariuszy. Zważywszy na to, iż warunki porozumienia z 2018 roku, dotyczące min. podwyżki uposażenia w 2021 roku, nie doczekały się realizacji. Przeciętne uposażenie policjantów w 2022 roku Mając na uwadze treść porozumienia z 24 września bieżącego roku, w którym zapowiedziano podwyżki w policji w 2022 roku, w kwocie 500 złotych netto, można wstępnie przedstawić przypuszczalne zarobki na poszczególnych grupach zaszeregowania. Tabela przybliżonych zarobków policjantów na poszczególnych stanowiskach służbowych w 2022 roku Stanowisko służbowe Grupa zaszeregowania Uposażenie netto Kierownik referatu 5 5541 Detektyw, asystent 5 4890 Dzielnicowy, kontroler ruchu drogowego 4 4626 Referent 3 4361 Policjant 2 4090 Kursant po ukończeniu 26 roku życia 1 3121 Kursant przed ukończeniem 26 roku życia 1 3241 Do uposażenia nie wlicza się trzynastej pensji i mundurówki oraz pozostałych dodatków, takich jak równoważnik za brak mieszkania, czy zwrot kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby. Więcej informacji na ten dodatków w policji znajdziesz we wcześniejszym wpisie – Zarobki w policji na tle średniej krajowej Zarobki w policji na tle średniej krajowej Średnia krajowa w sektorze przedsiębiorstw według najnowszych wyliczeń Głównego Urzędu Statystycznego wyniosła w sierpniu 5843, 75 złotych brutto. Jest to wzrost 9,5% w stosunku do sierpnia ubiegłego roku. Pracownik „na rękę” otrzymuje 4209 złotych na podstawie umowy o pracę. Biorąc pod uwagę przyszłoroczne podwyżki w policji, jak również nieustannie rosnącą średnią krajową, można przypuszczać, że przeciętne zarobki w policji zrównają się, że średnią krajową. Średnia krajowa w sektorze przedsiębiorstw w sierpniu 2021 roku [1] Źródło: Kraków. Masowe zwolnienia lekarskie wśród policjantów. Protest przynosi efekty. Funkcjonariusze dostaną podwyżki WESPRZYJ NAS KAWĄ:
Inne orzeczenia o symbolu: 6212 Równoważnik za brak lokalu mieszkalnego i za remont lokalu mieszkalnego Inne orzeczenia z hasłem: Policja Inne orzeczenia sądu: Naczelny Sąd Administracyjny Inne orzeczenia ze skargą na: Komendant Policji
droga fiksio77, prosze rozwazyc jeszcze jedno rosporzadzenie:[center:586e86cd4e]ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJIz dnia 18 maja 2005 sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów[/center:586e86cd4e]§ 2. Lokal mieszkalny przydziela się policjantowi według norm zaludnienia: 1) dla policjanta posiadającego rodzinę - po jednej normie zaludnienia dla policjanta i każdego członka jego rodziny, o których mowa w art. 89 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, z zastrzeżeniem pkt 3 i 4;2) dla policjanta samotnego - dwie normy zaludnienia, z zastrzeżeniem pkt 3;3) dla policjanta mianowanego na stanowisko służbowe zaszeregowane w grupie od 18 do 16 - trzy normy zaludnienia;4) dla policjanta mianowanego na stanowisko służbowe zaszeregowane w grupie od 15 do 11 - dwie normy zaludnienia.§ 3. Norma zaludnienia przysługująca policjantowi wynosi od 7 do 10 m2 powierzchni mieszkalnej, którą stanowi powierzchnia pokoi znajdujących się w lokalu mieszkalnym.[center:586e86cd4e]ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 28 czerwca 2002 sprawie wysokości i szczegółowych zasad przyznawania, odmowy przyznania, cofania i zwracania przez policjantów równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego.[/center:586e86cd4e]§ 6. Decyzję o cofnięciu uprawnienia do dotychczas przyznanego równoważnika pieniężnego wydaje się, jeżeli policjant przestał spełniać warunki, o których mowa w § 1 ust. 1, lub zmienił się jego stan rodziny, albo: 1) otrzymał pomoc na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu na podstawie odrębnych przepisów,2) jego małżonek otrzymał pomoc, o której mowa w pkt 1,3) bezzasadnie odmówił przyjęcia lokalu mieszkalnego odpowiadającego przysługującym mu normom zaludnienia i znajdującego się w należytym stanie technicznym i sanitarnym,4) w miejscu pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej uzyskał lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub dom jednorodzinny (część domu) albo spółdzielczy własnościowy lokal mieszkalny będące przedmiotem spadku, jeżeli udział w spadku odpowiada co najmniej dwóm normom wiec zmierzam do tego, ze skoro po smierci ojca w spadku dostalem 1/6 czesci domu i posiadam 14,2 metra kwadratowego powierzchni pokoi, to minimalnie przekraczam 2 normy zaludnienia po 7m2, natomiast mam znacznie mniej niz 2 normy zaludnienia po zatem zasadne bylo odebranie mi rownowaznika?Dlaczego wzieto pod uwage minimalna norme zaludnienia, tj 7m2 ??Serdecznie dziekuje za zainteresowanie tematem i bardzo prosze o kolejna porade w tej sprawie. Ewentualnie jekie kroki moge dalej czynic?
. 400 773 148 466 178 90 345 750
równoważnik za brak mieszkania policja forum